کتاب کف خیابون - حدادپور جهرمی

درباره‌ی کتاب کف خیابون اثر حداد پور جهرمی

این کتاب در قالب یک مستند داستانی، به بررسی رویدادها و وقایع خاصی می پردازد که حاصل اطلاعات جمع آوری شده توسط "محمدرضا حداد پور جهرمی" می باشد. او در این کتاب از حقایقی پرده می بر می دارد که نشانگر فداکاری های شهداست.

شهدایی که در عرصه ی امنیت نظام کار می کردند و  به جرأت می توان گفت از همه ی شهدا مظلوم ترند زیرا نه نامی از آن ها در جامعه برده می شود و نه حتی مزار و نشان مشخصی از آن ها بر جای می ماند. "حداد پور جهرمی" ابتدا این اطلاعات را در یکی از کانال های شبکه های مجازی تحت عنوان "دل نوشته های یک طلبه" منتشر می کرد اما چندی بعد تصمیم گرفت این وقایع را به صورت یک کتاب به چاپ برساند تا بخشی از دِین بزرگی که نسبت به این شهدای گران قدر دارد را بپردازد.

شهدای عرصه ی امنیت نظام کسانی بودند که جان خود را فدای آرامش مردم کشورشان کردند و این کتاب به وقایعی می پردازد که این شهدا همواره با آن ها درگیر بوده اند. "کف خیابون" نثر جذابی دارد و از کتاب های پر کششی به شمار می آید که هیجان حاکم بر آن، اجازه نمی دهد مخاطب حتی برای لحظه ای کتاب را زمین بگذارد. بعضی از وقایع، قلب انسان را آکنده از غم می کند و برخی دیگر افتخاری عظیم و البته همراه با استرس را برای خواننده به ارمغان می آورند.

کتاب کف خیابون نوشته محمدرضا حداد پور جهرمی می باشد.

برشی از متن کتاب

در مجموع پیام های رد و بدل شده بین آن دو نفر و همچنین بین کوروش و دو سه نفر دیگر، حدس هایی زد و حتی نیاز به تحلیل و کار کارشناسی هم نبود. این قدر پیام ها برهنه و عور بود که انگار خیال شان راحت بود که قرار نیست هیچ وقت این پیام ها لو برود و یا برایشان دردسر بشود خیلی جسورانه و حتی با آدرس های واضح پیام داده بودند! این از دو حال خارج نیست: یا خیلی احمق و تازه ‌کارند یا خیلی پشتشان گرم است و حتی ممکن است پای گنده های وسط باشد که به راحتی به پیام ها و مکالمات مردم دسترسی دارند!! وقتی به چنین اوضاعی برخورد کردیم، دیگر نمی ‌دانستم بازجویی از افسانه و رویا درست باشد یا نه؛ چون امکان داشت اگر بازجویی بشوند سر از جاهای خوبی در نیاورد و حریفمان مطلع بشود و احتیاط بکند و حتی در لاک دفاعی فرو برود! از یکی از کارشناس های سازمان مشورت خواستم. پس از دو ساعت کار روی پرونده، به کار گرفتن روش دست سه انگشتی را به من پیشنهاد داد! در این روش، من باید م یشدم دست و افشین و افسانه و رویا می ‌شدند انگشت من! اما خیلی بعید بود بتوانیم از این روش استفاده کنیم چون بالاخره آنها با هم زندگی می کردند و هر لحظه ممکن بود که یک نفرشان یک کلمه حرف از زبانش بپرد بیرون آن وقت است که دیگر باید فاتحه همه چیز را خواند. خیلی فکر کردم تصمیم گرفتم یکی دو جلسه از افسانه بازجویی کنم. پیگیری پیامک ها و زیر نظر داشتن کوروش هم سپردم به بچه های دیگر، مامان رویاشون هم نمی دانستم چیکارش کنم! واسش به پا بگذارم؟ نگذارم؟ کنترلش کنم؟ نکنم؟ چون با کمبود نیرو هم مواجه بودم. بچه ها کارشان را روی پیدا کردن و کنترل کوروش شروع کردند، خوب هم شروع کردند! حالا نوبت من بود که افسانه را تخلیه کنم و ببینم چی برای گفتن دارد؟ جلسه اول بازجویی افسانه! روی تخت خوابیده بود با اینکه چند روز گذشته بود اما هنوز نمی توانست راه برود و عادی زندگی کند یک موقع رفتم که مامانش نباشد، رفتم داخل و در را بستم چشم هایش را باز کرد، خودم را معرفی کردم: گفتم: سلام شاهرودی هستم از اداره پلیس. میدونم چندان حالتون خوب نیست قرار نیست که اذیتتون کنم پس خیلی کوتاه با هم صحبت می ‌کنیم و میرم. با تعجب و اندکی چاشنی ترس گفت: بفرمایید. گفتم در پرونده بیمارستان شما خوندم که شما باردار بودید و مجبور شدید سقط کنید. سوالام ایناست باباش کیه؟ آیا بهتون تجاوز شده یا با اختیار خودتون باردار شدید؟ نمی دانست چه بگوید با ترس و لرز گفت: من مامانمو می خوام، مامانم کجاست؟ گفتم: جای نگرانی نیست لطفاً به سوالات من جواب بدید خانم. گفت: باشه؛ یعنی نمیدونم من حالم خوب نیست، تنهام بذارین، ماماااان! گفتم: اینجوری هیچ کمکی نمی تونیم به هم بکنیم. لطفاً آروم باشید و با من صحبت کنید تا پاشم برم. گفت سوالتون رو بپرسید و زود برید. گفتم چشم شما توسط چه کسی باردار شدید؟ تجاوز بوده یا به اختیار خودتون بوده؟ صفحه 80

(مستند داستانی) نویسنده: محمدرضا حدادپور جهرمی