کتاب چغلی نکن! (کتاب های جولیا)

کتاب چغلی نکن! نوشته ی جولیا کوک و ترجمه ی عرفانه جوادپور توسط انتشارات فنی ایران به چاپ رسیده است.

کتاب از مجموعه ی " کتاب های جولیا " به چاپ رسیده است. در این مجموعه نویسنده در قالب یک داستان ساده کودکان را با برخی از عادات و اخلاق های ناپسند آشنا می کند و به آن ها کمک می کند تا با کنار گذاشتن این رفتارهای زشت فردی بهتر برای خانواده و جامعه خودشان باشند و مهارت های زندگی اجتماعی را به آنان می آموزد. نویسنده ی کتاب که خود معلم و مشاور مدرسه نیز می باشد از نزدیک با کودکان بسیاری که این مشکلات را داشته اند برخورد داشته و در این مجموعه تجربیات خود را در قالب داستان های کودکانه آورده است. در این جلد داستان " جاش " که عادت خیلی بد چغلی کردن را داشت برای کودکان نقل می شود. همه از دست جاش ناراحت و به او لقب جاش خبر چین داده بودند. در خانه و در مدرسه کسی از دست او در امان نیست. تا اینکه یک روز مادرش به او می گوید که اگر دست از چغلی هایش برندارد زبانش مریضی چغلی می گیرد. جاش شب از خواب بیدار می شود و به سمت آینه می رود و می بیند که زبانش دراز و پر از دانه های بنفش رنگ شده است و خارش شدیدی دارد. این مسئله جاش را ناراحت می کند او تصمیم می گیرد تا دیگر چغلی کسی را نکند، اما او فرق بین چغلی کردن و زمانی که کسی دچار دردسر شده و او باید بزرگتری را خبر دار کند نمی داند. در این لحظه شاهزاده ی سرزمین چغلی به کمک او می آید تا او را راهنمایی کند و قوانینی را به او می آموزد...

در این کتاب کودک فرق بین چغلی کردن، خبر دادن و آگاه کردن را به شیوه ای جذاب و سرگرم کننده یاد می گیرد. مربیان و والدینی که با کودکانی در ارتباط هستند که چنین رفتاری دارند می توانند از این کتاب بهره برده و کودک را با رفتار زشت خودش آشنا کنند و او را راهنمایی کنند تا چگونه از پس این عادت زشت بربیاید. نقاشی های کتاب را " آنیتا دوفالو " تصویر گر کتاب به زیبایی کشیده و اجرا کرده است. کتاب برای گروه سنی ب و ج به چاپ رسیده است.

 

برشی از متن کتاب

.... جاش دوید توی دستشویی، جلوی آیینه ایستاد و زبانش را بیرون آورد. زبانش زرد نبود. دانه های بنفش هم نداشت ... درست می دید؟ سرش را جلو برد تا بهتر توی آیینه ببیند. زبانش واقعا دراز نشده بود. خیلی هم خوب توی دهانش جا گرفته بود. اما جاش مطمئن نبود ... روز بعد، جاش صدای بیلی قلدر را شنید که به تامی می گفت، می خواهد، بعد از مدرسه ، ادیت را کتک می زند. جاش به طرف آقای معلم دوید تا چغلی بیلی را بکند. اما تا دهانش را باز کرد، یاد حرف های مامانش افتاد: «می خاره ، ای می خارره دوباره و سه باره چاره داره؟ نداره بیچاره ای، بیچاره! آقای معلم گفت: «جاش، چیزی می خواستی بگویی؟» جاش گفت: «آخ ... ، حرفم یادم رفت!» و آرام برگشت سرجای خودش. جاش بعد از مدرسه بیلی قلدر را دید که به طرف ادیت می رفت. جاش می دانست که بیلی می خواهد چکار کند. باید به کسی خبر می داد! فورا رفت سراغ آقای مدیر که گوشه ی پیاده رو ایستاده بود. آقای مدیرگفت: «سلام جاش، چیزی می خواستی بگویی؟» جاش دهانش را باز کرد که بگوید، اما یکدفعه یاد حرف های مامانش افتاد: «می خاره ، ای می خارره دوباره و سه باره چاره داره؟ نداره بیچاره ای، بیچاره! جاش گفت: «آخ ... ، حرفم یادم رفت!» بعد برگشت و به طرف خانه رفت. آن شب وقتی جاش خواب بود، شاهزاده ی سرزمین چغلی به خوابش آمد. او گفت: «جاش این طور که پیداست تو مشکل چغلی کردن داری.» جاش به شاهزاده ی سرزمین چغلی نگاه کرد. او به دهان جاش زل زده بود. همان موقع زبان جاش شروع به خارش کرد! «می خاره ، ای می خارره دوباره و سه باره چاره داره؟ نداره بیچاره ای، بیچاره! جاش بلند شد، توی آیینه را نگاه کرد و زبانش را بیرون آورد. نفسش بند آمد! زبانش مریضی چغلی گرفته بود! زرد شده بود و یک عالمه دانه های بنفش زده بود! خیلی هم دراز شده بود! جوری که وقتی دهانش را می بست، نوک زبانش بیرون می ماند! جاش در حالی که سعی می کرد زبان درازش را حرکت دهد گفت: «اما من که دیگر چغلی نکردم! می خواستم بگویم که بیلی قلدر، ادیت را اذیت می کند، اما نگفتم.» شاهزاده سرزمین چغلی گفت: «جاش اما آن کار اسمش چغلی نبود، خبر کردن و جلوگیری از یک درگیری خطرناک بود، چون ممکن بود ادیت آسیب ببیند.» جاش پرسید: «خبرکردن، چغلی کردن ... این ها با هم چه فرقی دارند؟» شاهزاده جواب داد: «ببین مگر ادیت آن موقع در خطر نبود؟» جاش گفت، بود. شاهزاده گفت: «پس باید کسی را خبردار می کردی. آن روز وقتی تامی نوبتش را توی صف رعایت نکرد و از فلیپ جلو زد، برای تامی یا فلیپ خطری نداشت؟» ....

• مهارت های زندگی
• از سری کتاب های نردبان
• نویسنده: چولیا کوک
• مترجم: عرفانه جوادپوی
• انتشارات: فنی ایران