کتاب پرسیدن مهم تر از پاسخ دادن است | دنیل کلاک

درباره کتاب پرسیدن مهم تر از پاسخ دادن است

حافظه ی تاریخی بشر نام سقراط را به همراه پرسش و پرسشگری ثبت کرده است. پرسش های پی در پی سقراط تا بنیان باورهای افراد ادامه می یافت، آرامش خیالی دانایان را بر هم می زد، ذهنشان را بر می آشفت و آنان را به تامل وا می داشت. گرچه نسل های بعد گفت و گوهای سقراط را از زبان افلاطون شنیدند اما گاه شیوه ی سقراط و پیام خود اندیشی او، که روح فلسفه است، در هیاهوی آرا و نظرات متفاوت گم شد و از دیدها پنهان ماند.

نویسندگان این کتاب در زمانه ای که بشر بسیار قدرتمندتر و ذهنش بسیار انباشته تر از دوران سقراط است ما را به شیوه ی سقراطی به عرصه ی داشته ها و دانش هایمان می برند تا در پایان راه، "نمی دانم" سقراط را بر زبانمان جاری سازند. "نمی دانم" ی که به بیان آنان اصل حکمت است. آنان از ما درباره ی چیزهایی می پرسند که بدیهی و روشن می پنداریم و هر سوالی را درباره ی آنها احمقانه و دور از خرد. آنان از مکان می پرسند و از "جا" یی که ایستاده ایم و از زمان و "آن" ی که بسر می بریم و اینکه "کیستیم" و وقتی از "من" ، "مکان من" ، "زمان من" ، ...سخن می گوییم در واقع از چه سخن می گوییم؟ آیا واقعا "مختاریم" ؟ اگر آری چقدر و تا کجا؟  و اصلا کدام کار ما مختارانه است؟ آیا دانش ما معتبر است و به حقیقت راه می برد؟ آیا استدلال های خداباورانه ما را به ایمان مبتنی بر راز سوق می دهند؟...

پس از این گونه پرسش ها و به چالش کشاندن پاسخ های مرسوم و مالوف است که ما هم با نویسندگان کتاب همصدا می شویم که خرد در همین پرسشگری است. شاید بگویید اینها سوال هایی کهن است که به آنها پاسخ هایی شایسته و از زوایای متفاوت داده اند، چه نیازی به طرح مجدد آنها؟ از طرف دیگر، آیا این روش ما را به عرصه ی بی معنایی و آشوبناکی وارد نمی کند؟ بی شک پاسخ های داده شده فراوان اند، اما ادعای نویسندگان طرح پرسش و تمرین خوداندیشی است. نویسندگان کتاب هیچ ادعایی در دادن پاسخ های بهتر یا حتی نادرست بودن قطعی پاسخ های قبلی ندارند. گویی تنها می خواهند با طرح پرسش های مکرر و به زیر سوال بردن پاسخ های داده شده ما را متوجه نقطه کورهای ذهن و ابزارهای دست بشر سازند. ...

بخشی از کتاب پرسیدن مهم تر از پاسخ دادن است

باورهای شما بسیارند؛ اما کدام یک از ان باورها معرفت اند( اگر اصلا باوری معرفت باشد)؟

معرفت چیست؟

معرفت یا شناخت باور صرف نیست. وقتی باوری دارید و ادعا می کنید که چیزی را می دانید و در همان حال کس دیگری هم هست که باوری دارد که مخالف باور شماست، و او هم مدعی است که می داند، در این صورت،‌ دست کم‌ یکی از شما دو تن باید بر خطا باشد. زیرا وقتی دو نفر به چیزهای نقیض هم معتقد باشند هردو نمی توانند ادعا کنند که می دانند. به همین جهت است که یکی از این دو باور باید غلط باشد. صرف باور داشتن به چیزی، هر قدر هم با شور و حرارت باشد، سبب صدق آن چیز نمی شود. برای آنکه بگویید چیزی را می دانید باور تنها کافی نیست، این باور باید صادق هم باشد. اما آیا این تنها چیزی است که نیاز داریم؟ یعنی آیا معرفت عبارت است از صرفا باور صادق؟

کتاب پرسیدن مهم تر از پاسخ دادن است، اثر دنیل کلاک و ریموند مارتین با ترجمه ی حمیده بحرینی و ویراستاری هومن پناهنده توسط انتشارات هرمس به چاپ رسیده است.

فهرست

فهرست کتاب پرسیدن مهم تر از پاسخ دادن است

کجا؟

کِی؟

کی؟

اختیار

معرفت

خدا

واقعیت

تجربه

اگاهی

کیهان

مرگ

معنا

اخلاق

ارزشها

• نویسندگان: دنیل کلاک - ریموند مارتین
• مترجم: حمیده بحرینی
• ویراستار: هومن پناهنده
• انتشارات: هرمس