loader-img
loader-img-2
کتابانه
کتابانه

کتاب وداع با اسلحه | ارنست همینگوی؛ چوپانی

5 / -
موجود شد خبرم کن
دسته بندی :

درباره‌ی کتاب وداع با اسلحه اثر ارنست همینگوی

داستان کتاب وداع با اسلحه در مورد جوانی به نام «فردریک هنری» می‌باشد که درگیر جنگ بیهوده‌ای شده است که هیچ کس معنای آن را درک نمی‌کند. سربازانی که به اجبار در جنگ شرکت کرده‌اند، به شدت با این جنگ مخالف‌اند و افسران تکلیف خود را نمی‌دانند و اصولاً هدف شروع این جنگ را درک نمی‌کنند.

سردارانی که مسئولیتِ این  نبرد را به عهده گرفته اند، هیچ گونه سر رشته ای از این کار ندارند و گاهی فرمان عقب نشینی می دهند و بعد سر راه می نشینند تا افسرانی را که عقب نشینی کرده اند، تیر باران کنند. وضعیت این جنگ مشخص نیست و فردریک هنری با وجود این که از این جنگِ بی رحمانه جان سالم به در می برد اما روح و روان اش به هم می ریزد و "وداع با اسلحه" اعماق روح زخمی و خونین فردریک را به تصویر می کشد.

ارنست همینگوی که اولین بار این کتاب را در ساال 1928 به دست چاپ سپرد، خودش در شمار افرادی است که از جنگ آسیب دیده اند. به همین دلیل در "وداع با اسلحه" زندگی کاراکتری را روایت می کند که زخم های جسمانی اش، کنایه از زخم های کاری تر و عمیق تری دارد که نسل های بعد از جنگ با خود به همراه دارند.  همینگوی با بیان حالات روحی و روانی بعد از جنگ، می کوشد همه ی حق مطلب را ادا کند و شکست و پیروزی را که همیشه در تقابل با یکدیگرند، از نگاهی نو مورد بررسی قرار دهد.

بخشی از کتاب وداع با اسلحه؛ ترجمه‌ی هانیه چوپانی

روز گرمی گذشته بود. سر پل پلاوا، آن بالای رودخانه، رفته بودم. همین جا بود که می بایست حمله آغاز شود. سال گذشته ممکن نبود آن دست رودخانه پیش برویم چون فقط یک راه از تنگه به سوی پل شناور سرازیر می ‌شد و آن هم به فاصله یک میل زیر آتش مسلسل و توپ بود. به قدر کافی هم فراخ نبود تا همه ماشین هایی که برای حمله لازم بود از آن عبور کنند و اتریشی ها می توانستند آن را به یک کشتارگاه مبدل کنند ولی ایتالیایی‌ها از آب گذشته بودند و نیروهایشان را در آن دست کمی گسترده بودند و تا حدود یک میلیون میل از ساحل آن سوی رودخانه را که مال اتریشی ها بود در دست داشتند.

جای بسیار ناجوری بود و اتریشی ها نمی بایست بگذارند در دست ایتالیایی‌ها بماند. گمان می ‌کنم چشم‌پوشی متقابل بود. چون قدری پایین تر، اتریشی ها هنوز یک پل را در دست داشتند. سنگرهای اتریشی ها  بالای تپه ها، فقط چند متری از خطوط ایتالیایی ها فاصله داشت. شهر کوچکی هم بود ولی جز توده ای از سنگ و پاره آجر و چیزی از آن باقی نمانده بود. این توده های آجر و سنگ باقی مانده های یک ایستگاه راه آهن و یک پل سنگی متلاشی شده بود. پل را نمی شد تعمیر کرد چون آشکارا در معرض دید بود.

من از راه باریکی که به سوی رودخانه سرازیر می شد رفتم. ماشین را پشت بهداری در دامنه تپه گذاشتم، ار زوی پل شناور که در پناه کوه بود و از توی سنگرها و در شهر ویران شده و در طول شیب کنار رودخانه رفتم. همه در سنگرهاشان بودند. فشفشه ها روی پایه های خود آماده ایستاده بودند تا با یک اشاره به هوا برود و توپخانه را به کمک بخوانند یا اگر تلفن قطع شده باشد، علامت بدهند. محیط آرام و گرم و کثیف بود. از پشت سیم ها به خطوط اتریشی ها نگاه کردم کسی دیده نمی‌شد در یکی از سنگرها با سروانی که می ‌شناختم یک لیوان مشروب نوشیدم و از روی پل برگشتم.

یک جاده  تازه و پهن که از روی کوه می ‌گذشت و مارپیچ به سوی پل می ‌رفت نزدیک به تمام شدن بود. با تمام شدن این جاده حمله آغاز می ‌شد. این جاده از سوی جنگل با پیچ های تند سرازیر می ‌شد. نقشه این بود که همه چیز را از این جاده تازه سرازیر کنند و آن وقت کامیون های خالی و گاری ها و آمبولانس های پر و هر چیزی را که به عقب برمیگشت از همان راه باریک قدیمی پس بفرستند.

پست زخم بندی آن دست رودخانه، در ساحل اتریشی ها، زیر تیغه یک تپه بود و امدادگران می بایست زخمی ‌ها را از روی پل شناور پس بیاورند. وقتی که حمله را آغاز می‌کردند باز وضع همانطور می‌شد. تا آنجا که من تشخیص می ‌دادم، کم و بیش آخرین میل جاده، یعنی آنجا که سرازیری خفیف می ‌شد، به خوبی در تیررس اتریشی ها بود. پیدا بود که می شود خاکش را به توبره کرد. اما من جایی را پیدا کردم که اگر ماشین ها از این آخرین تکه راه خطرناک هم می‌گذشتند می ‌توانستند آنجا را پناهگاه خود کنند تا زخمی‌ها پس از گذشتن از روی پل به پای ماشین برسند.

کتاب وداع با اسلحه اثر ارنست همینگوی با ترجمه‌ی هانیه چوپانی توسط انتشارات آسو به چاپ رسیده است.



  • نویسنده: ارنست همینگوی
  • مترجم: هانیه چوپانی
  • انتشارات: آسو

ارنست همینگوی

ارنست همینگوی کیست؟

«ارنست میلر همینگوی» نامی آشنا برای هر اهل مطالعه‌ای است که به ادبیات علاقه‌مند باشد. این نویسنده‌ی شهیر امریکایی یکی از غول‌های رمان‌نویسی قرن 19 است که هم اکنون به شرح خلاصه‌ای از وقایع زندگی پرماجرای وی خواهیم پرداخت؛ برای خواندن بیوگرافی وی با سایت فروشگاه اینترنتی کتابانه همراه باشید. ارنست همینگوی

زندگی نامه ارنست همینگوی

همینگوی در 21 ژوئیه 1899 در یکی از نواحی ساکت و آرام روستای «اوک پارک» واقع شده در «ایلینوی» امریکا متولد شد. پدرش «ادموندز همینگوی» پزشک عمومی بود. از تفریحات پدرش علاقه‌ی شدید وی به ماهیگیری و شکار بود که تنها پسر خود را نیز به سمت این علاقه کشاند. مادر ارنست زنی متدین و مذهبی بود و همواره به کلیسا می‌رفت، او استعداد قابل توجهی در موسیقی داشت، و امیدوار بود پسرش در این عرصه بدرخشد؛ او ارنست را مجبور به یادگیری ویولن‌سل کرد و به عضویت آواز کُر کلیسا در آورد.

کودکی ارنست همینگوی

سال‌های اول زندگی همینگوی در تضاد بین سلایق پدر و مادرش سپری می‌شد. در دوران کودکی، پدر به هنگام تابستان‌ها خانواده را به سفر و گردش سمت جنگل‌های میشیگان می‌برد. ارنست در این سفرها بود که حس ماجراجویی و درگیری با خطر را در وجودش پیدا کرد و در نهایت از زیر نفوذ مادر درآمد و موسیقی را کنار گذاشت.

او تصمیم گرفت سفر و ماجراجویی را در زندگی انتخاب کند. عشق ارنست به شکار و ماهیگیری سال‌ها در او ماندگار بود و در آثارش این علاقه را نیز به تصویر کشید. وی اولین اسلحه شکاری خود را از پدربزرگش به مناسبت  تولد 12 سالگی هدیه گرفت و با پدرش که تیراندازی ماهر بود به شکار می‌رفتند. کودکی ارنست همینگوی

دوران تحصیل همینگوی و شروع روزنامه نگاری

ارنست مدرسه رفتن را دوست نداشت. در دبیرستان بود که به فوتبال روی آورد اما به خاطر جثه‌ی ریزش به سمت بوکس رفت. در این دوران استعداد نویسندگی‌اش را برای اولین بار شکوفا کرد. به نوشتن داستان‌های کوتاه برای مجله‌ی دبیرستان دست زد. آثار «رینگ لاردنر» را مطالعه می‌کرد و از جملات ساده و کوتاه به زبان کارگری او خوشش آمد. در سال 1917 پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان، به دانشگاه نرفت. پدرش به وی برای ادامه تحصیل اصرار نکرد در عوض با تماس به ستاره «کانزاس سیتی» درخواست کرد که پسرش را به عنوان خبرنگار مبتدی قبول کنند. در این نشریه درجه یک به جوانان می‌آموختند که از جملات کوتاه، صریح و قاطعانه استفاده کنند تا بتوانند داستان‌های خوبی بسازند. روزنامه نگاری با ذوق او جور درآمد و بدین گونه سبک همینگوی در حال شکل گیری بود. جوانی ارنست همینگوی

ارنست همینگوی و شرکت در جنگ جهانی اول

چند ماه گذشت و همینگوی علی رغم علاقه به روزنامه نگاری اصرار به شرکت در ارتش برای جنگ جهانی اول را داشت. او شور پیوستن به جنگ و عطش مبارزه را در شرکت به ارتش می‌دید چیزی که پدر با آن مخالف بود. از آنجا که همینگوی جوان بر اثر مبارزات بوکس ضعف بینایی در چشم چپ داشت، در نهایت ارتش او را رد صلاحیت کرد. اما با اصرار وی و با کمک آشنایان در نهایت توانست به عنوان راننده آمبولانس صلیب سرخ داوطلب، در جنگ شرکت کند.

زمان خدمت در ایتالیا در سال 1918 همینگوی 19 ساله هنگامی که مجروحی را بر پشت حمل می‌کرد تا به پناهگاه ببرد، خمپاره‌ای منفجر شد و صدها ترکش در پاهایش فرو رفت. آسیب دیدگی او شدید بود. در بیمارستان شهر میلان حدود دویست تکه ترکش از بدن وی خارج کردند و تا آخر عمر هم تعدادی در پای وی باقی ماند. مجروحیت ارنست همینگوی

عشق ناکام ارنست همینگوی

ارنست همینگوی در تمام مدت بهبودی‌اش در بیمارستان میلان عاشق و دلباخته‌ی پرستاری به نام «اگنس فون کورووسکی» شد. این دوران از جنگ و خاطرات همینگوی در کتاب وداع با اسلحه به خوبی قابل مشاهده است. عشق این دختر برای بهبودی او قوت قلب می داد. هنگامی که دوباره توانست راه برود به جبهه برگشت، اما طولی نکشید که بیماری «یرقان» او را دوباره به بیمارستان میلان بازگرداند.

چندی نگذشت که جنگ پایان گرفت و ارنست با پای لنگ به خانه بازگشت. از او به عنوان یک قهرمان شجاع استقبال شد و مدال افتخار نیر کسب کرد. عشق او به اگنس همچنان پابرجا بود و در راستای رسیدن به او تلاش می‌کرد تا درآمد مناسبی را به دست آورد و سپس با وی ازدواج کند. در نامه‌ای به اگنس قلبش شکست، چرا که اگنس به مرد دیگری دلباخته بود. همینگوی برای فراموشی غم خویش رو به سوی می‌گساری و شهوت‌رانی آورد به طوری که مادر وی می‌گفت او روح خود را به شیطان فروخته است. ارنست همینگوی کیست؟

بازگشت همینگوی به زندگی

پس از بهبود یافتن از اعتیاد به الکل در سال 1920 در تورنتو کار پیدا کرد و معلم یک پسر معلول شد. درهمان شهر ویراستار هفته‌نامه تورنتو، همینگوی را به عنوان نویسنده استخدام کرد. در پاییز همان سال به شیکاگو نقل مکان کرد به عنوان نویسنده در مجله ماهانه فعالیت کرد.

همینگوی آرزو داشت داستان‌نویس شود، بنابراین تعدادی از داستان‌هایش را به مجلات ارسال کرد اما با استقبال چندانی مواجهه نشد. سپس از طریق دوستان مشترک توانست با «شروود اندرسون» داستان‌نویس، آشنا شود که او پس خواندن آثار ارنست تحت تاثیر قرار گرفت و او را ترغیب به حرفه‌ی نویسندگی کرد. زندگی نامه ارنست همینگوی

ازدواج اول ارنست همینگوی

در شیکاگو با زنی به نام «هادلی ریچاردسون» آشنا شد و این آشنایی منجر به ازدواج آنها در 3 دسامبر 1921 گردید. هادلی 29  ساله بود ارنست تنها بیست دوسال داشت. به پیشنهاد شروود اندرسون این زوج به پاریس سفر کردند تا ارنست استعداد نویسندگی‌اش را ارتقا دهد. در پاریس یک آپارتمان ارزان قیمت اجاره کردند و از طریق ارثیه هادلی و درآمد گزارش نویسی همینگوی زندگی می‌کردند.

ارنست در پاریس به شدت کار کرد تا غیر از گزارش، آثار جدیدی را خلق کند. به لطف معرفی نامه‌ی اندرسون، همینگوی با دیگر نویسندگانی مطرح زمانه خود از جمله «گرترود استاین»، «جان دوس پاسوس» ، «اسکات فیتز جرالد» و «جیمز جویس» دوست و آشنا شد. گرترود این نویسنده‌ها و شاعران را «نسل سرگشته» لقب داد. نسلی که خدایان و آرمان‌هایش را، پس از افشای ماهیت انسان در جنگ جهانی اول از دست داده بود. ارنست همینگوی و همسر اولش ارنست همینگوی در کنار همسر اولش

انتشار داستان های ارنست همینگوی

همینگوی مجموعه‌ای از داستان‌های اولیه خود را با عنوان کتاب در زمانه‌ی ما منتشر کرد اما کتاب فروش نرفت. به کتاب بعدی‌اش با نام سیلاب‌های بهاری نیز همچون هجونامه‌ای بی‌محتوا نگریسته شد. ولی کتاب خورشید همچنان می‌دمد زمانی که منتشر شد، منتقدان پذیرفتند رمان‌نویس جدیدی، با مهارتی بدیع در نگارش گفتگوهای شخصیت‌های داستانی و روایتی، ظهور کرده است. همینگوی از گفته گرترود که نسل جوان، نسلی سرگشته است برای نوشتن کتاب خورشید همچنان می‌دمد استفاده کرد.

اشاره‌ی او به از «دست رفتن عشق و امید پس از دوران جنگ»، برای خوانندگان جوان این کتاب بسیار بامعنا جلوه کرد. همینگوی دائما در سفر بود. به اسپانیا و دیدن مراسم گاو بازی می‌رفت. بعد از آن به اتریش سفر کرد تا داستان‌های بیشتری درباره‌ی «نیک آدامز»، قهرمان داستان‌هایش، بنویسد. سپس به کانادا رفت تا پسر تازه متولد شده‌اش را ببیند. بیوگرافی ارنست همینگوی

ازدواج دوم ارنست همینگوی

ارنست طی سفرهایش در سال 1926 متوجه دلبستگی «پائولین فایر» که روزنامه نگار امریکایی بود، به خودش شد. پس از این آشنایی و علاقه، ارنست از هادلی در 1927 طلاق گرفت. در طی سفر به آفریقا به همراهی پائولین تصمیم گرفتند با هم ازدواج کنند. آنها به امریکا بازگشتند و با هم به «شرایدن» در ایالت وایومینگ رفتند و پس از مدتی پسرشان به نام «پاتریک» به دنیا آمد.

همینگوی با خانواده‌اش خانه‌ای در «فلوریدا» اجاره کرد و همان جا نخستین نسخه‌ی کتاب وداع با اسلحه را به پایان رساند و سال بعد کتاب منتشر شد. با خبر خودکشی ناگهانی پدرش که بر اثر مشکلات مالی و رفاهی بود شوکه شد و مادرش را که در وضع مناسبی نبود تنها نگذاشت. وی ماحصل فروش از کتاب وداع با اسلحه را به او نیز می‌داد. سال 1929 با پائولین به فرانسه بازگشت.

در سپتامبر همان سال به جشن گاوبازی در «پامپلونا» رفت. پی در پی به مراسم گاوبازی می‌رفت و آن قدر با مراسم و آیین‌های گاوبازی آشنا شد که در سال 1932 ماجرای شورانگیز مرگ در بعدازظهر را نگاشت. او گاوبازها را با شور و حرارت تحسین می‌کرد. این مراسم و خطرات آن، به گونه‌ای مرگ‌گرایی یا روی آوردن به مرگ، او را مجذوب خود می‌کرد. ارنست همینگوی و همسر دومش ارنست همینگوی در کنار همسر دوم خود

همینگوی به علت نوع زندگی‌ای که داشت دائما در خطر مرگ و جراحات بسیاری بود. وی منکر این بود که آدم بدبیاری است، با این حال ضعف بینایی‌اش پی‌درپی حوادث ناگواری را برای او به وجود می‌آورد؛ حوادثی مانند سقوط چندباره به هنگام اسکی. از دیگر اتفاقات ناگوار، در سال 1930 پس از یک ماه شکار و ماهیگیری در مزرعه‌ای واقع در «مونتانا» با اتومبیل فورد روبازی راهی جنوب شد، نور چراغی اتومبیلی که از رو به رو می‌آمد بینایی‌اش را مختل کرد و به درون گودالی سرنگون شد.

اتومبیل واژگون شد. یک بازویش شکست و چنان زخم‌هایی برداشت که هفت هفته را در بیمارستان گذراند. با این همه از پا ننشست. در سال 1933 یک گروه شکار را در آفریقا رهبری کرد. در این سفر به اسهال خونی دچار شد اما به شکار ادامه داد. چنان ضعیف شد که ناگزیر او را برای معالجه به سوی «کنیا» فرستادند. وی بعدها شرح سفر به آفریقا را در کتاب تپه‌های سبز آفریقا بازگو کرد. معرفی ارنست همینگوی

جنگ داخلی اسپانیا و ازدواج سوم ارنست همینگوی

همینگوی در حالی که در تابستان 1936 در یک سفر شکار و ماهیگیری در ایالات متحده بود خبر جنگ‌های داخلی اسپانیا را شنید. ارنست خود را از نیروهای وفادار یعنی ضد فاشیست اعلام کرد. با استفاده از شهرتش چهل هزار دلار جمع آوری کرد تا چندین آمبولانس برای سربازان مجروح آنان خریداری کند.

او همچنین برای تهیه گزارش از درگیری‌ها با سمت خبرنگار جنگی از سمت روزنامه‌های امریکای شمالی راهی اسپانیا گشت. در اسپانیا با روزنامه نگاری به نام «مارتا گلهورن» وارد رابطه شد. پائولین که از رفتارهای ارنست خسته شده بود درخواست طلاق داد و با دو پسرش، همینگوی را رها کرد و تنها پس از چند ماه طلاق ارنست با مارتا در 1940 ازدواج کرد و راهی کوبا شدند و در مزرعه‌ای واقع در 15 کیلومتری هاوانا سکونت کردند. ارنست همینگوی و همسر سومش همینگوی و همسر سومش

همینگوی در جنگ جهانی دوم و ازدواج چهارم

بهترین کتاب همینگوی به نام این ناقوس مرگ کیست؟ را براساس جنگ‌های اسپانیا و آنچه که در جنگ تجربه کرد نگاشت و آن را به مارتا تقدیم کرد؛ این کتاب در سال 1940 پس از انتشارش به پرفروش‌ترین کتاب تبدیل شد. مارتا نیز برای خودش نویسنده و زنی صاحب اندیشه بود به زودی از خلق و خوی ارنست که زنان باید تابع مردان باشند خسته شد. پس از مشاجرات زیاد مارتا تصمیم گرفت شغل خبرنگار خارجی را از سر گیرد و او را ترک کرد. ارنست در تنهایی به می‌خوارگی شدید افتاد تا هنگامی که جنگ جهانی دوم آغاز شد و به عنوان خبرنگار در جنگ شرکت کرد.

همینگوی در جنگ جهانی دوم در چندین ماموریت بمباران از سمت انگلیس‌ها و امریکایی‌ها بر فراز آلمان پرواز کرد. بعد به لشکر چهارم پایده نظام امریکا پیوست و با شجاعتی که داشت سربازان را به خود علاقه‌مند کرد. اغلب در اتومبیل جیپ خودش می‌نشست و پیشاپیش پیاده نظام حرکت می‌کرد.

به هنگام آزادسازی پاریس در خط اول بود. در جنگ با روزنامه نگاری به نام «مری ولش» آشنا شد. و زمانی که مارتا از رابطه‌ی آنها مطلع گشت، به طور رسمی، از او طلاق گرفت. ارنست در اواخر 1944 به امریکا بازگشت و در مزرعه‌ی خود در کوبا اقامت کرد. ماری ولش به نزد او آمد و  در سال 1945 ازدواج کردند.ارنست همینگوی و همسر چهارمش همینگوی و مری ولش، همسر چهارم وی

حوادث و سوانح همچنان به دنبال ارنست بودند. در 1946 هنگامی که با ماری به هاوانا می‌رفت، اتومبیل با درختی تصادف کرد سرش جراحات سختی برداشت، چهار دنده‌اش ترک خورد و مفصل زانوی چپش خونریزی کرد. با این حال او همچنان از مرگ نجات می‌یافت.

همینگوی از حوادث این چنین نتیجه می‌گرفت: «ترتیب سرنوشت را هم می‌توان داد». در ژانویه 1951 همینگوی نوشتن کتابی را آغاز کرد که به یکی از معروف‌ترین آثار وی تبدیل شد؛ کتاب پیرمرد و دریا. این رمان به عنوان پرفروش‌ترین کتاب شناخته شد و همان سال «جایزه‌ی پولیتزر» را که مدت‌ها ارنست منتظر آن بود برایش به ارمغان آورد.

منتقدان داستان را تمثیلی از مبارزه انسان با دشواری‌های زندگی تعبیر کردند. شادی ارنست دائمی نبود و این افتخار نیز خوشبختی را برایش تداوم نداد. در 1953 با ماری به مراسم گاو بازی رفت و بعد از آن به سفر چهار ماهه‌ای به آفریقا رفتند. همینگوی با آنکه عینک می‌زد اما همچنان شکار می‌رفت و به استقبال خطر می‌شتافت. در 1954 با هواپیمایی که با آن به طرف آبشار « مارچیسون» می‌رفتند هواپیما به سیم تلگراف برخورد و سقوط کرد اما هیچ یک از آنها آسیب شدید ندیدند.

روز بعد با هواپیمای دیگری عازم بودند. هنگامی که هواپیما از زمین بلند شد سقوط کرد و آتش گرفت. زانوی ماری به شدت صدمه دید، سر همینگوی هم مجروح شد و ضربه مغزی دید. اعضای داخلی بدنش آسیب دید و بینایی شنوایی سمت چپش را از دست داد. در همه جا شایعه شد که هردو کشته شده‌اند. پس از چند روز به کوبا برگشتند و همینگوی درمان جدی را سپری کرد. درباره‌ی ارنست همینگوی سال 1954 در 28 اکتبر مفتخر به کسب جایزه‌ی نوبل گشت. در سال 1956 یک گروه تلویزیونی را در به تصویر کشیدن پیرمرد و دریا هدایت کرد.

مرگ ارنست همینگوی

همینگوی به هنگام درگیری‌های کوبا و واشنگتن به «ایداهو» نقل مکان کرد. او که در آن زمان نزدیک به 60 سال داشت از فشار خون بالا و اثرات منفی سال‌ها مصرف زیاد مشروبات الکلی رنج می‌برد و همچنین افسردگی و بداخلاقی در او به وجود آمده بود. او که زمانی دست‌ها و بازوان و پاهای نیرومندی داشت حالا ضعیف شدن و لاغری‌شان را می‌دید و رنج می‌برد و حتی از اینکه بازهم بتواند خوب بنویسد ناامید شده بود.

در 30 نوامبر 1960 او را برای درمان علائم روحی و جسمی به کلینیک در «مینه سوتا» بردند. آزمایش‌ها نشان می‌داد که دیابت دارد و کبدش بزرگ شده. به کمک پرهیز غذایی و درمان به شوک الکتریکی تا اندازه‌ای بهبود یافت. در 1961 ژانویه 22 مرخص شد و به خانه نزد ماری برگشت. نوشتن را از سر گرفت اما فشار خون بالا مانع از نوشتن او شد. یاس در او تشدید شد و فکر خودکشی وی را رها نمی کرد.

سه بار قصد خودکشی کرد که هربار نجات پیدا کرد. دوباره به کلینیک برده شد و به مداوا تن داد. بعد از بازگشتن به خانه چند روز پس از ترخیص از کلینیک، در دوم ژوئیه 1961 ، درصدد یافتن تفنگ، به انباری رفت و تفنگ دولولی را پر کرد، قنداق را روی زمین گذاشت لوله را به پیشانی فشرد و در نهایت مرگ را به خود تحمیل کرد. مرگ ارنست همینگوی


مطالعه‌ی بیشتر: آثار و زندگی نامه ویکتور هوگو


سبک نگارش ارنست همینگوی

سبک همینگوی به طور گسترده در قرن بیستم مورد تقلید قرار گرفت. شخصیت‌های همینگوی به وضوح، ارزش‌ها و دیدگاه خودش  را در مورد زندگی مجسم می‌کنند. شخصیت‌های اصلی جوانانی هستند با وجود قدرت و اعتماد به نفسی که دارند به دلیل تجربیات در جنگ به شدت ناامیدند و حس پوچی دارند. همینگوی جهان را آن‌گونه که احساس می‌کرد، تجربه می‌کرد و سپس درمورد آن می‌نوشت به گونه‌ای که خواننده به همان روش او حس کند. حرفه‌ی روزنامه نگاری‌اش، سبکی ساده، مستقیم و صریح را در پاراگراف‌ها وجملات و واژه‌های به او تقدیم کرد.

او ماهیت انسان را نه از طریق بحث و استدلال نظری، بلکه از طریق روایت حوادثی که به شدت و به تمامی قابل درک و احساس بود ارائه می‌کرد. همینگوی مرتب جملات کوتاه را در قسمت‌های مختلف اضافه می‌کرد تا خواننده را مشغول به خواندن نگه دارد. از دیگر عناصر سبک او استفاده از کلمات ساده به جای دشوار است. گرچه داستان‌هایش ساده به نظر می آمدند اما پیچیدگی‌های جدید نثر او برای دیگران تازگی داشت. همینگوی به گونه‌ای کلمات ساده را در کنار هم قرار می‌داد که گویی همه‌ی آنان یک کل جدا نشدنی‌اند و آوایی که کلمات در کنار هم ایجاد می‌کند باعث به خاطر سپرده شدن آن کلمات در ذهن خواننده می‌شود. سبک نگارش ارنست همینگوی

کتاب های ارنست همینگوی

رمان‌ها رمان‌های همینگوی عبارت‌اند از:

  • کتاب آن سوی رودخانه زیر درختان
  • کتاب پیرمرد و دریا
  • کتاب پاریس جشن بیکران
  • کتاب باد سه روزه
  • کتاب بهترین داستان‌های کوتاه ارنست همینگوی
  • کتاب وداع با اسلحه
  • کتاب داشتن و نداشتن
  • کتاب ارنست همینگوی (آخرین مصاحبه و دیگر گفتگوها)
  • کتاب بزرگ رودی دودل
  • کتاب قاتلان
  • کتاب تپه‌های سبز آفریقا
  • کتاب شادینامه کوتاه فرانسیس مکامبر
  • کتاب پروانه و تانک
  • سرزمین غریب
  • کتاب گربه‌ای زیر باران
  • کتاب آن خورشید عصرگاهی
  • کتاب بابای من
  • کتاب در زمان ما
  • کتاب سیلاب‌های بهاری
  • کتاب خورشید همچنان می‌دمد
  • مرگ در بعدازظهر
  • این ناقوس مرگ کیست؟
  • کتاب ستون پنجم
  • کتاب از روی دست رمان نویس
  • کتاب پرنده‌ی اسب چوبی
  • کتاب زنگ‌ها برای که به صدا در می‌آیند؟

داستان‌های کوتاه شاید بتوان گفت پیچیده‌ترین آثار همینگوی در دل همین داستان‌های کوتاه وی خلق شد. خوانندگان با شخصیت‌های چند لایه‌ای مواجه می‌شوند که در گفتگوهای آنان رازهایی پنهان است و تنها با دقت بسیار می‌توان آنان را برملا ساخت. از جمله داستان های کوتاه وی :

  • تپه‌هایی مثل فیل‌های سفید
  • برف‌های کلیمانجارو
  • برنده سهمی نمی‌برد
  • مردان بدون زنان
  • در زمانه ما

 

خرید کتاب های ارنست همینگوی

آثار مهم و برجسته ارنست همینگوی

کتاب پیرمرد و دریا

خرید کتاب پیرمرد و دریا کتاب پیرمرد و دریا روایتگر داستان ماهیگیری پیر و مهربان است که پس از آنکه با از همراه بردن پسرک خوبی که می‌خواهد با او برود امتناع می‌کند، به تنهایی در دریا پارو می‌زند تا به آخرین و بزرگترین صیدش دست یابد. در این سفر طولانی پیرمرد ماهی بزرگی را به سختی شکار می‌کند اما راه بازگشت به خانه را طولانی می‌بیند و حفاظت از آنچه که صید کرده در این مسیر دشوار است...

کتاب خورشید همچنان می دمد

خرید کتاب خورشید همچنان می دمد کتاب خورشید همچنان می‌دمد درباره‌ی مهاجران امریکایی است که به جشنواره گاوبازی در پامپلونا سفر می کنند. شخصیت اصلی داستان کهنه سربازی به نام «جیک بارنز» است. این رمان تجربه‌های همینگوی از سفر به کشورهای مختلف و دیدن آیین گاوبازی است.

کتاب این ناقوس مرگ کیست؟

خرید کتاب این ناقوس مرگ کیست؟ کتاب این ناقوس مرگ کیست؟ داستان زندگی «روبرت جردن» امریکایی است که درگیر جنگ های داخلی اسپانیا است. او وظیفه دارد یک پل را منفجر کند. جردن در جریان این جنگ و ماموریت‌هایش عاشق زنی به نام «ماریا» می‌شود که جان وی توسط فاشیست ها در خطر افتاده است.

کتاب وداع با اسلحه

خرید کتاب وداع با اسلحه کتاب وداع با اسلحه در جریان جنگ جهانی واقع در ایتالیا شروع می‌شود. داستان از زبان «فردریک هنری» راننده‌ی آمبولانس جنگ روایت می‌شود. او از عشق خود به یک پرستار می‌گوید و بعد از آن شرح آنچه که جنگ و عشق برایش به ارمغان آورد. وداع با سلحه بسیار با تجربیات خود نویسنده یکسان است و تقریبا خاطرات همینگوی از جنگ و زندگی‌اش را بیان می کند.

بهترین کتاب ارنست همینگوی

به عقیده‌ی بسیاری، کتاب پیرمرد و دریا بهترین اثر نگاشته شده توسط  همینگوی است؛ این کتاب که منجر به اهدای جایزه‌ی نوبل ادبی به این نویسنده‌ی توانمند شد، قصه‌ی مرد پیری را روایت می‌کند که در دریایی به تلاش برای صید یک نیزه‌ماهی می‌پردازد.

این مرد مسن که روزگاری دریا جولانگاه وی بوده و هر صیدی را به سهولت اسیر تور ماهیگیری خود می‌نموده، حالا قصد دارد که عظیم‌الجثه‌ترین شکار خود را از دریا صید کند اما نیروی جوانی در او رو به فرسودگی رفته و توان کشاندن این صید به ساحل در وجودش زوال یافته است... پیرمرد و دریا در دسته‌ی رمان‌های کوتاه جای می‌گیرد و در زمان انتشارش طی فقط 2 روز بیش از 5 میلیون نسخه فروش رفت. بهترین کتاب ارنست همینگوی

نظرات سایرین درباره‌ی ارنست همینگوی

«ویلیام فاکنر» نویسنده‌ی هم عصر با همینگوی پس از خواندن کتاب پیرمرد و دریا راجع‌به آن گفت:

«زمان ثابت خواهد کرد که این کتاب از تمام آثار ما برتر است...»

«اسکات فیتز جرالد» درباره‌ی او گفته است:

«من با دیده‌ی احترام به او می‌نگرم... او یک تکه جواهر است».

اهمیت آثار ارنست همینگوی

ترجمه های فارسی از آثار ارنست همینگوی

کتاب پیرمرد و دریا توسط «نجف دریا بندری» به کوشش «انتشارات خوارزمی» ترجمه شد. سپس ترجمه‌ی دیگری از این کتاب توسط «نشر افق» و به دست «نازی عظیما» صورت گرفت. کتاب وداع با اسلحه توسط نجف دریابندری ترجمه شد و «انتشارات نیلوفر» و همینطور «انتشارات علمی و فرهنگی» آن را به چاپ رسانده‌اند. کتاب این ناقوس مرگ کیست؟ توسط «مهدی غبرائی» ترجمه گشته و در نشر افق به چاپ رسید. «انتشارات نگاه» نیز به ترجمه‌ی «رحیم نامور» آن را چاپ نمود. کتاب خورشید همچنان می‌دمد به دست «احسان لامع» در نشر نگاه ترجمه و چاپ شد. نشر نیلوفر نیز به ترجمه‌ی «محمد حیاتی» این کتاب را به چاپ رساند. کتاب مجموعه داستان‌های کوتاه ارنست همینگوی توسط «احمد گلشیری» انتخاب و ترجمه و در نشر نگاه چاپ شد.

سرگذشت ارنست همینگوی

تقویم زندگی ارنست همینگوی

  • 1899 (21 ژوئیه) ارنست همینگوی در ایلینویز به دنیا آمد
  • 1917 ورود به حرفه‌ی روزنامه نگاری
  • 1918 خدمت در ارتش در جنگ جهانی اول
  • 1921 با هادلی ریچاردسون ازدواج کرد
  • 1925 انتشار مجموعه داستان در زمانه‌ی ما
  • 1926 اولین رمان او به نام خوریشد همچنان می‌دمد منتشر شد
  • 1927 طلاق از هادلی و ازدواج با پائولین فایفر
  • 1929 انتشار وداع با اسلحه
  • 1932 انتشار مرگ در بعدازظهر
  • 1935   انتشار تپه‌های سبز افریقا
  • 1936 انتشار برف‌های کلیمانجارو
  • 1936 شروع جنگ‌های داخلی اسپانیا و رفتن همینگوی به عنوان خبرنگار خارجی به آنجا
  • 1937 انتشار داشتن و نداشتن
  • 1940 انتشار این ناقوس مرگ کیست
  • 1940 طلاق از پائولین فایفر و ازدواج با مارتا گلهورن
  • 1944 حضور در جنگ جهانی دوم در ارتش
  • 1945 طلاق از مارتا گلهورن
  • 1946 ازدواج با ماری ولش
  • 1952 انتشار پیرمرد و دریا
  • 1953 جایزه‌ی پولیتزر را کسب کرد
  • 1954 جایزه‌ی نوبل را دریافت کرد
  • 1961 (دوم ژوئیه) در منزل شخصی خود در سن 61 سالگی خودکشی کرد.

شرح حال ارنست همینگوی

خرید کتاب های ارنست همینگوی از کتابانه

امروزه خرید کردن راحت‌تر و دسترسی به محصولاتی که به آن‌ها نیاز دارید همچون کتاب‌ها امری آسان‌تر می‌باشد. شما هر جایی که باشید می‌توانید به راحتی جهت خرید اینترنتی کتاب‌هایتان اقدام کنید. فروشگاه اینترنتی خرید کتاب کتابانه یکی از راه‌های خرید اینترنتی انواع کتاب های داستان و رمان خارجی می‌باشد؛ کتب مورد نظر خود را در سایت کتابانه سفارش دهید و آن را درب منزل تحویل بگیرید.


ثبت دیدگاه


دیدگاه کاربران

اولین کسی باشید که دیدگاهی برای "کتاب وداع با اسلحه | ارنست همینگوی؛ چوپانی" می نویسد

آخرین بازدید های شما

۷ روز ضمانت بازگشت وجه ۷ روز ضمانت بازگشت وجه
ضمانت اصالت کالا ضمانت اصالت کالا
۷ روز هفته ۲۴ ساعته ۷ روز هفته ۲۴ ساعته
امکان پرداخت در محل امکان پرداخت در محل
امکان تحویل در محل امکان تحویل در محل