کتاب نوبتی بازی کنیم (با هم بودن را یاد بگیریم 7)

کتاب نوبتی بازی کنیم از مجموعه ی با هم بودن را یاد بگیریم نوشته ی چری جی. مینرز با ترجمه ی فرزانه کریمی توسط انتشارات قدیانی به چاپ رسیده است.

اغلب کودکان در امر ” اشتراک با دیگران ” به طور مثال: در استفاده از وسایل ها و اسباب بازی هایشان با فرد دیگر و بازی با کودکانی دیگر به مشکل برمی خورند. بنابراین مجموعه کتاب های ” با هم بودن را یاد بگیریم ” سعی کرده با حرف هایی ساده از زبان خود کودکان و تصاویری موضوعی و متناسب برای آنها به موضوعاتی مختلف برای راهی کردن کودکان به سوی اجتماعی شدن و اشتراک با یکدیگر بپردازد و آموزش را در قالب داستان و سرگرمی وارد زندگی کودکان کند. در این کتاب چهار راه برای توضیح دادن چگونگی این امر، معرفی شده است و هدف اصلی نه تنها به اشتراک بین وسایل بازی یا هم بازی شدن پایه گذاری شده بلکه به این نکته نیز توجه دارد که هر کودک می تواند دانسته ها، خلاقیت ها و اوقات خود را در اختیار دیگران بگذارد. والدین و مربیان گرامی این کتاب را برای کودکان خود می خوانند و با بخش های ویژه ای که مخصوص خودشان است آشنا می شوند تا بتوانند روش تقویت روحیه و مهارت های قابل آموزش، پرسش هایی برای جذب کودک به بحث مربوطه و بازی و نمایش را ابتدا خود بیاموزند و به کودکان منتقل کنند تا کودک و خانواده یا مربی اش هر دو با مشارکت همدیگر درباره ی این مبحث مشورت کنند و به نتیجه برسند. این گونه آموزشی که کتاب در اختیار شما قرار می دهد یکی از بهترین شیوه ی آموزشی برای کودکان به حساب می آید و سبب تقویت اجتماعی شدن کودک می شود و امید می رود در ارتباط گرفتن با کودکان دیگر به مشکل بر نخورد.

 

برشی از متن کتاب

گاهی، موقع بازی، دلم می خواهد چیز هایی را داشته باشم که دیگران دارند، یا بچه های دیگر دلشان می خواهد که وسایل من را داشته باشند. من راهی بلدم که بتوانیم با هم کنار بیاییم. ما می توانیم از وسایل همدیگر شریکی استفاده کنیم. یک راه برای اینکه بتوانیم از وسایلمان شریکی استفاده کنیم این است که آنها را بین خودمان تقسیم کنیم. یک راه دیگر این است که همه با هم از وسایلمان استفاده کنیم. بازی دسته جمعی خیلی بامزه تر از تنهایی بازی کردن است. عوض کردن وسایلمان با همدیگر هم راه خوبی برای شریک شدن است. دوست من می تواند از وسایل من استفاده کند، و من هم می توانم از وسایل او استفاده کنم. نوبتی بازی کردن هم راه خوبی است تا بتوانیم شریکی از وسایل مختلف استفاده کنیم. اگر نشود که در یک زمان همه با هم از وسیله ای استفاده کنیم، من می توانم منتظر بمانم تا نوبتم بشود. من می توانم چیز هایی را که بلدم به بچه های دیگر نشان بدهم. می توانم این چیزها را به آنها یاد بدهم. من می توانم بچه های دیگر را در چیز هایی که به خودم مربوط می شوند شریک کنم. یعنی می توانم اجازه بدهم دیگران هم از چیزهایی که خودم درست می کنم یا کاری که انجام می دهم استفاده کنند. وقتی به کسی کمک می کنم یعنی به آن فرد اجازه داده ام که در استفاده از وقت من شریک بشود...

معرفی شده در کتاب نامه ی رشد آموزش و پرورش (از سری کتاب های بنفشه) نویسنده: چری جی. مینرز مترجم: فرزانه کریمی انتشارات: قدیانی