کتاب مرگ بالای درخت سیب (جلد نرم)

کتاب مرگ بالای درخت سیب

نویسنده و تصویرگر کتاب از افسانه ای قدیمی برای نوشتن کتاب اش بهره برده است تا به کودکان بیاموزد مرگ جزئی از زندگی طبیعی همه ی موجودات زنده است و همه ی آن ها روزی طعم مرگ را خواهند چشید. روباه پیری به همراه همسرش در زیر درخت سیبی زندگی می کند. روزی او یک راسو را شکار می کند و راسو به او قول می دهد که اگر او را آزاد کند او هر جادویی که روباه بخواهد به کار می برد که هرگز باطل نخواهد شد، مگر این که روباه بخواهد. روباه از راسو می خواهد که هر موجود زنده ای که از درخت سیب بالا رفت به شاخه های آن بچسبد.

البته به غیر از زنبور ها. سال ها گذشت تا اینکه یک روز روباه مرگش را می بیند و از او در خواست می کند که قبل از مرگ آخرین سیب باقی مانده بر روی درخت را بخورد و از آن جایی که پیر است مرگ از درخت بالا برود و سیب را برایش بچیند. مرگ قبول می کند و بعد از چیدن و انداختن سیب به درخت می چسبد و روباه از این موضوع خوشحال می شود. بعد از سال ها روباه پیرتر می شود و یک روز همسرش را از دست می دهد. فرزندان او همگی پیر شده اند و نوه های او صاحب فرزند شده اند. او دیگر روباه های جنگل را نمی شناسد و زندگی برایش بی معنی شده است تا این که ...

این کتاب برای گروه سنی ب و ج مناسب می باشد.

کتاب مرگ بالای درخت سیب نوشته ی کاترین شارر و ترجمه ی پروانه عروج نیا توسط انتشارات فاطمی به چاپ رسیده است.

برشی از متن کتاب

روباه در روشنایی صبحگاهی پلک هایش را باز و بسته می کند؛ خمیازه می کشد و آخرین چیزی را که در خواب دیده است، مزه مزه می کند. سرک می کشد: بوی سیب گوش هایش را تیز می کند: صدای کلاغ ها حالا روباه که کاملا بیدار و هوشیار است، زوزه کشان از لانه اش بیرون می آید. هی از سیب های من دور شو کلاغ سیاه ها بی اعتنا و با پررویی همچنان به سیب ها نوک می زنند. روباه و همسرش هر دو پیرند. دیگر حیوانی از آنها نمی ترسد و حساب نمی برد. خرگوش ها و موش ها تندتر از آنها می دوند و هر سال قبل از آن که سیب ها از درخت بیفتند، پرندگان همه ی آنها را می خورند. اما روباه ها هنوز هم زیرکند. بالاخره بعد از روزها گرسنگی، حیوانی به دام روباه پیر می افتد: یک راسوی کوچک و لاغر با پوستی پر از موهای آشفته و چشمانی درخشان و کنجکاو. راسو دست و پا می زند و ناله می کند: «خواهش می کنم مرا نخور! من راسوی جادوگرم. بگو چه آرزویی داری؟ جادوی من همیشگی و ابدی است.» «برای همیشه و تا ابد؟» روباه تحت تأثیر قرار می گیرد و کمی فکر می کند. ناگهان چشمش به کلاغ سیاه هایی می افتد که در حال نوک زدن به آخرین سیب های درخت اند. «آرزو می کنم هرکس روی درخت سیب من بپرد یا از آن بالا برود، برای همیشه به درخت گیر کند ..» در همین موقع روباه تردید می کند و به فکر فرو می رود و ادامه می دهد: «جز زنبورها در بهار» راسو تعجب می کند، اما سرش را به علامت تأیید تکان می دهد. «خب پس حالا آزادم کن تا بتوانم جادو کنم.» «به هیچ وجه، تو فرار می کنی» «نمی شود، امکان ندارد، جادویی که قولش را داده ام باید اجرا شود.» روباه با احتیاط راسو را آزاد می کند. راسو چشمهایش را می بندد، به خود پیچ و تاب می دهد و بازوهایش را به این سو و آن سو حرکت می دهد. کلمه هایی را با صدای بم و گاه زیر لب تکرار می کند. با گفتن کلمه های جادویی، برگ ها و شاخه های درخت شروع به لرزیدن می کنند. راسو دوباره چشمهایش را باز می کند. «جادو انجام شد و برای همیشه و تا ابد باقی است. تنها تو می توانی هروقت بخواهی آن را باطل کنی.» بعد روباه، راسو را آزاد می کند تا برود. دو کلاغ گستاخ اولین موجوداتی هستند که به درخت می چسبند. بعد سه گنجشک، یک سنجاب، بیست و سه کرم، چهارده سوک و یک گربه جیغ و داد و ناله ی حیوان ها برای روباه پیر قابل تحمل نیست. پس از مدتی، روباه همه ی آن ها را آزاد می کند. اما ماجرای درخت سیب جادو شده همه جا می پیچد. دیگر کمتر حیوانی جرئت دارد به درخت سیب نزدیک شود. ...

(کتاب طوطی) نویسنده و تصویرگر: کاترین شارر مترجم: پروانه عروج نیا انتشارات: فاطمی