Name: کتاب فقط استدلال - مایکل بروس
SKU: 2514
Price: 2200000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

کتاب فقط استدلال نوشته مایکل بروس و استیون باربن با ترجمه میثم محمدامینی توسط نشر نو به چاپ رسیده است.

این کتاب قصد دارد با معرفی صد تا از مهم ترین فلسفه های غرب، استدلال های فلسفی را که دانشجویان کارشناسیِ فلسفه، به احتمال زیاد در مسیر تحقیقات شان با آن برخورد خواهند کرد را ذکر کند. دلیل نگارش چنین کتابی به این خاطر بود که مایکل و استیون خواستند تا منبع جمع و جوری از استدلال های فلسفی را به عنوان راهنمای مطالعه آثار فلسفی در دسترس همگان قرار دهند. زیرا با وجود این که برای هر موضوعی راهنمای مفصلی تدوین شده است اما هنوز منبع جامع و کاملی در این زمینه وجود ندارد تا خواننده برای فهمیدن یک مطلب مجبور نشود تمام آثار فلسفیِ غرب را بخواند و تنها به خواندن یک کتاب بسنده کند. این دایره المعارف در شش بخش تنظیم شده است و هر کدام از بخش ها استدلال های حوزه ی مربوطه را مورد بررسی قرار می دهند. نویسندگان این کتاب معتقدند استدلال، سلاحی برای فیلسوفان است و همه تجربیات، احساسات و عقاید شخصی آن ها را به صورت عینی ارزیابی می کند، به همین دلیل وقتی دیدگاهی را با نظر به استدلال هایش تحلیل می کنیم، سطح معینی از دقت و توجه در تحلیل هایمان دخیل است که به منطقی از آب درآمدنِ آن دیدگاه کمک می کند.

برشی از متن کتاب

دکارت نخستین کسی نیست که دغدغه فلسفی خود را درباره رویا به عنوان یک مسئله معرفت‌شناختی بروز می‌دهد اما او به این دغدغه شهرت خاصی دارد. از آن هنگام به بعد این مسئله صورت یک استدلال را که دست کم در سبک و روش دکارتی پنداشته می‌شود به خود گرفته است. به عقیده بسیاری از معرفت شناسان برای دفاع از امکان معرفت به جهان خارج لازم است که مردود بودن آن را نشان دهیم. ( بحث دکارت اصلا منجر به تعریف مقوله معرفت به جهان خارج شد از نظر او این معرفت عبارت بود از معرفت به جهان فیزیکی) استدلال شکاکانه را معمولاً در دروس مقدماتی فلسفه - فلسفه عمومی، متافیزیک و معرفت شناسی تدریس می کنند اگرچه غالب اوقات صورت بندی غامض و مبهم خود دکارت بیان نمی شود. این استدلال معرفت شناختی است، استدلال شکاکانه در باب معرفت. استدلال این حکم را - حکمی که بیش تر ما آن را فرضی بی چون و چرا می دانیم - زیر سوال می‌برد که افراد قادرند دست‌کم تا اندازه ای به جهان فیزیکی و از جمله ویژگی‌های فیزیکی خودشان معرفت داشته باشند. این استدلال را عموماً به احترام رنه دکارت، دکارتی می خوانند. هرچند بسیار پیش از او افلاطون در رساله ثئایتتوس از قول سقراط صورتی از این استدلال را بیان کرده است. اما از لحاظ تاریخی خوانش دکارت تاثیرگذارتر بوده است. شناخته شده‌ترین بیان این استدلال در اثر 1641 دکارت تاملاتی در باب فلسفه اولی ارائه شده است، لحظه ای حساس در تاریخ فلسفه که مشهورترین شرح و بیان از شک معقول عرضه می شود. این اندیشه های شکاکانه دکارت که در تعاملات بلافاصله با پوشش های او برای چاره‌جویی همراه می‌شود در شکل‌گیری کل فلسفه جدید، به خصوص معرفت شناسی جدید نقشی محوری داشته است. بعدها در معرفت شناسی معاصر این استدلال مفصل تر و دقیق‌تر صورت‌بندی شد و رفته رفته به صورت الگوی چالش شکاکانه درآمد. معرفت شناسان امروزی هرگاه در پی خنثی کردن استدلال‌های شکاکانه برمی‌آیند این استدلال شکاکانه به خصوص استدلال دنیای دکارتی نیز شکاکیت را هدف حمله خود قرار می‌دهند. دلیل این موضوع را تا اندازه‌ای در این جا می‌توان حست که معرفت به جهان فیزیکی چیزی است که بهره مندی و استفاده از آن را کاملاً بدیهی می‌دانند و بسیار فراوان به آن اتکا می‌کنند. اهمیت استدلال دکارتی به اندازه ای هم به دلیل پیامدهای متافیزیکی آشکار آن است. در این استدلال امکان وجود افراد صرفاً به صورت موجودات اندیشنده طرح شده و موضوع تامل قرار می گیرد. افرادی که در جهان درونی اندیشه های خود و احساسات ظاهریشان محدودند و نمی‌ دانند که آیا برای این چیزها اصلا جهان بیرونی هست یا نه. استدلال دکارت برای این منظور روی امکانی دست می گذارد - امکان رویا - که می‌ تواند تجربه‌ای کاملا روشن و واقعی بنماید، اما در عین حال گمراه کننده و موهم باشد. قبول داریم که هنگام رویا، ممکن است فریفته شویم و تصور کنیم که واقعاً داریم جهان فیزیکی را آن چنان که هست تجربه می کنیم اما اگر ندانیم که این اتفاق رخ نمی دهد، آیا اصلا می‌دانیم جهان واقع همان گونه است که در نظر ما جلوه می کند؟