کتاب تاریخ سلحشوران سیاه و دژهای دود زده (تاریخ ترسناک 10)

معرفی کتاب تاریخ سلحشوران سیاه و دژهای دود زده

در این جلد از مجموعه ی تاریخ ترسناک به زندگی شوالیه ها و جنگاوران دلیری پرداخته می شود که در بین سال های 1000 تا 1600 میلادی زندگی می کردند. پس از سال 1600 میلادی راه و رسم جنگاوری و شوالیه بودن به فراموشی سپرده شد و از آن تنها یک لقب باقی ماند که پادشاهان آن را به هر زن و مردی که شایستگی دریافت چنین لقبی داشت اعطا می کردند. آیین جوانمردی مجموعه رسوم و قواعدی بود که سلحشوران خود را ملزم به رعایت آن ها می دانستند و هر شوالیه ای که به این آیین ها پایبند می ماند نزد همگان از محبوبیت و مقبولیت بیشتری برخوردار بود. آن ها به طبع نوع خاص زندگی شان اوقات فراوانی در حال مسافرت و جنگ بودند‌حضور شوالیه ها به خصوص در دوران جنگ های صلیبی به وضوح دیده می شد. همچنین آن ها دژها و قلعه ها را برای سکونت انتخاب می کردند که محلی در خور شان و جایگاه آنان و همین طور محکم در مقابل حملات مهاجمان بود. آن ها خود را ملزم می دیدند که همواره عاشق و دلباخته ی بانویی باشند و رسم عاشقی و دلدادگی را به جا آورند. این اثر خواننده را با بخش های مختلف زندگی یک شوالیه به خوبی آشنا می کند.

مجموعه ی تاریخ ترسناک متشکل از کتاب هایی است که در هر یک از جلدهای آن برخی از مهمترین رویدادهای تاریخی برای نوجوانان با نثری ساده و زبانی طنز بیان می شود. در این کتاب ها برخلاف اغلب کتاب های تاریخی از اسامی پیچیده و نام مکان های دشوار خبری نیست و اتفاقات به راحت ترین شکل ممکن برای خواننده بیان می شود و بینش او را از حوادث مختلف به نحو زیادی افزایش می دهد.

کتاب سلحشوران سیاه و دژهای دود زده جلد دهم از مجموعه کتاب تاریخ ترسناک اثر تری دیری و ترجمه ی پیمان اسماعیلیان و تصویرگری فیلیپ ریو از نشر افق به چاپ رسیده است.

فهرست

مقدمه رخداد نگاری سلحشوران سپاه تورنمنت های ترسناک جنگ های صلیبی جنایت بار خون و خونریزی دژهای دود زده سیاهچال های سهمگین دژهای دانا دژهای دهشتناک محاصره های موحش سخن آخر

برشی از متن کتاب

خون و خونریزی پیکارگران پرشکوه سلحشورها همه ی عمرشان روی اسب ننشسته بودند و دنبال مبارزه های تفریحی هم نبودند. بسیاری از سلحشوران زندگی های قهرمانانه ای را پشت سر می گذاشتند. در این جا با چند نیزه باز برتر و شمشیر زن نخبه سده های میانی آشنا  می شوید. نام: ویلیام مارشال زندگی : انگلستان، 1144-1219 میلادی شهرت: در کودکی توسط شاه استفن اسیر شد. شاه تهدید کرد که اگر پدرش تسلیم نشود، ویلیام جوان را با پرتاب منجنیق به سمت قلعه پدرش پرتاب خواهد کرد (البته پدرش تسلیم نشد اما ویلیام زنده ماند.) بدترین موقعیت: او در یک تورنمنت، شاهزاده ریچارد را از اسب به زمین انداخت. اما دو سه روز بعد شاه پیر درگذشت و ریچارد به سلطنت رسید. ویلیام مارشال را متهم کردند که قصد داشته شاه جدید را بکشد. او هم شانه ای بالا انداخت و جواب داد: «اگر می خواستم که می توانستم همان جا بکشمش، ولی نکشتمش.» ریچارد هم او را عفو کرد. یک بار که ویلیام در تورنمتی برنده شد، برای گرفتن جایزه اش مراجعه نکرد. او را در دکان آهنگری پیدا کردند که سرش روی سندان مانده بود؛ برای اینکه سرش را بیرون بیاورد، ناچار شدند کلاهخود را با پتک به شکل اولش برگرداند. نام: برترام دو گلسین زندگی: فرانسه: 1320-1380 میلادی شهرت: وقتی به مقام سلحشوری رسید حمله ای را رهبری کرد و تنهایی از دیوارهای ملون بالا رفت تا مدافعان شهر را شکست دهد و راه ورود سربازانش را باز کند. همچنین برادرش را از دست انگلیسی ها نجات داد، یعنی پیشنهاد کرد برای آزادی اش مبارزه کند. او قهرمان انگلیسی ها را شکست داد و آزادی برادرش را خرید. بدترین موقعیت: چون پسر زشتی بود، والدینش مثل نوکر با او رفتار می کردند. او از خانه فرار کرد، سردسته ی یک گروه از اوباش جوان شد و راه و رسم جنگیدن را یاد گرفت. نام: شاه ادوارد اول زندگی: انگلستان، 1239-1307 میلادی شهرت: بسیار مشتاق برگزاری تورنمنت ها و علاقمند به افسانه ی شاه آرتور بود. او بیش از گذشته برای تورنمنت ها قانون وضع کرد و آن ها را سر و سامان داد: تماشاچیان اجازه ی حمل سلاح نداشتند. پیش از این، آن ها بیشتر به جان هوارداران حریف می افتادند و کشتار راه می انداختند! او در جنگ های واقعی از مهارت هایش در ژوست علیه ولزی ها، اسکاتلندی ها و فرانسوی ها استفاده می کرد. بدترین موقعیت: در نخستین تورنمنتی که در فرانسه شرکت کرد، چند بار شکست خورد و هر بار اسب و زرهش را از دست داد. بعد ها در نبردی بی سر و صدا و نیم ساعته حوصله اش سر رفت. یکی از بارون های دشمن را به مسابقه ی ژوست دعوت کرد. او که خوب پیش می رفت، بارون دشمن سعی کرد او را از روی زین اسب زمین بزند. و چون این کار تقلب به نظر می رسید، باعث شد افراد او وارد کار شوند و دشمن را قلع و قمع کنند. نام: جفری اهل بویلون زندگی: فرانسه، حدود 1100 میلادی شهرت: در انطاکیه، یک سلحشور ترک جف را به مبارزه ژوست دعوت کرد. هر دو به سوی هم تاختند و جف سعی کرد با شمشیر بزرگش حریف ترک را از کمر به دو نیم کند. نیم تنه ی بالای حریف ترک "نفس زنان روی زمین افتاد" و نیم تنه ی پایینش به تاخت همراه اسب دور شد!    

• نویسنده: تری دیری
• مترجم: پیمان اسماعیلیان
• تصویرگر: فیلیپ ریو
• انتشارات: افق